Chiang Mai --> Bangkok --> Kanchanaburi

Naast het vissen was er nog een puntje om af te strepen van onze bucketlist, namelijk op een olifant(je) rijden. Er zijn nogal wat tour-operators die deze activiteit aanbieden en er is nogal wat discussie omtrent het welzijn van de olifanten in verschillende parken. We hebben getracht het meest diervriendelijke park uit te kiezen. Na wat korte instructies over het besturen van de olifant maakte we een rondje van ongeveer een half uur over een modderig bergachtig pad. Het grappige was dat de olifant overal naar luisterde behalve naar ons. Trouwens, we kregen de grootste olifant onder onze kont (ruim 4 ton). Aan het einde van het rondje knielden de olifanten neer in een vijvertje en konden we ze wassen. Toen we weer uit de vijver liepen en achterom keken dreven er grote hopen poep in het water. Echt wassen was het dus niet in zo'n poepbad. Na tijd nog even voeren en toen zat het tripje er alweer op (CHECK). De andere dagen in Chiang Mai hebben we gevuld met relaxen, scooter rijden, sightseeing, lekker eten en hier en daar een biertje nuttigen.

Dan is het tijd om afscheid te nemen van Chiang Mai en weer terug te gaan naar Bangkok. Deze keer hebben we wel op tijd een treinticket geboekt, zodat we met een nachttrein konden reizen. Ondanks dat de bedden nog net niet groot genoeg waren, was dit de meest comfortabele rit tot nu toe. Halverwege de treinrit kregen we te horen dat er een bomaanslag was gepleegd in Bangkok. Niet veel later kregen we smsjes van mensen die enigszins bezorgd waren om ons. De autotoriteiten in Thailand meldden dat deze aanslag hoogstwaarschijnlijk tegen het toerisme was gericht. Ook waren er gevarenzones aangewezen in de stad echter hadden wij ons hotel reeds geboekt midden in 1 van de gevarenzones. Je kunt je voorstellen dat dit niet een heel geruststellend gevoel gaf. De dagen erna was bangkok relatief rustig.

Onze laatste bestemming in Thailand is Kanchanaburi. We boekten een treinticket en hebben de man tot 3 keer toe gevraagd van welk station de trein vertrok. Mooi op tijd aangekomen bij dit station nemen we nog een uitgebreid ontbijt. Tien minuten voor vertrek stappen wij de stationshal in en tot onze verbazing wordt ons verteld dat de trein naar Kanchanaburi niet van dit station vertrekt maar van een ander station. LEKKER DAN, treinticket in de prullenbak gemieterd. We kopen opnieuw treintickets en wachten 5 uur.

Kanchanaburi is vooral bekend van de Tweede Wereldoorlog en de vele slachtoffers die bij de aanleg van de 'dodenspoorweg' (van Birma naar Thailand) zijn gevallen. Onder de slachtoffers waren ook circa 3000 Nederlanders. In deze drie dagen hebben we met name culturele dingen ondernomen, namelijk 2 begraafplaatsen, 2 musea, een paar tempels en de welbekende 'Bridge on the river Kwai' bekeken. Nu denken jullie, in 3 dagen alleen dit? Rutger is ook nog anderhalve dag hondsberoerd geweest, de details zullen we jullie besparen.

Voor de trouwe volgers van ons reisblog, we zijn harstikke klaar met het getyp. Dit verslag is, hoe jammer jullie dit ook vinden, de een na laatste.
In het laatste verslag beloven we jullie nog een pijnlijke onthulling en de meest bijgebleven impressies per land.