Tan Ky --> Dong Hoi --> Phuong Nha --> Vinh

Enigszins verbaasd zijn we de vorige avond maar braaf om 21:00 uur op bed gegaan. De volgende ochtend bleek waarom dit was, men staat hier maar liefst om 5 uur op!! Althans de vrouw, de man lag nog gewoon op bed..

Men vroeg nog of we geinteresseerd waren in een ontbijt, uit voorzorg en vrees voor WEER noodles hebben we hier maar voor gepast. Al snel zaten we weer op de motor, dit keer ging het mis bij Niels, zijn ketting liep er telkens af (konden we er wel weer op krijgen) ook kon hij enkel nog de eerste twee versnellingen gebruiken. Met een slakkengang op naar de volgende stad en reparatie shop. Deze slakkengang had als voordeel dat we wat meer aandacht konden besteden aan de wederom prachtige omgeving. Reparaties kosten trouwens erg weinig en gaan heel vlot. We besloten even een dagje bij te komen in Dong Hoi om de volgende ochtend weer vroeg te vertrekken (05:30), we beginnen ons al echte reizigers te voelen (niet zuipen en vroeg op en van bed).

Het doel was om flink wat kilometers te maken zodat we Ha Tinh konden bereiken voor het donker werd. Echter overtroffen we onszelf en hebben we voor 16:00 uur zelfs Vinh bereikt (totaal 280 kilometer)! We zijn in Phuong Nha nog even snel van de motor gesprongen om wat grotten te bezoeken maar hier wilden we niet teveel tijd aan kwijt zijn omdat we al achter lopen op onze planning. De grotten waren prachtig en groter dan verwacht (30 kilometer lang), de eerste 500 meter was voor ons genoeg.

In Vinh aangekomen hadden we wel een maaltijdje of twee verdiend dus zochtend we een goed restaurant. Er werd westerse muziek gedraaid en het eten was weer een keer iets anders dan rijst en noodles. We vielen met onze neus in de boter want ze hadden die avond groot feest vanwege hun zoveel jarig bestaan. Een aantal danseressen zorgden voor het entertainment en ook werden er prijzen verloot. Aangezien deze dag tot nog toe 1 groot succes was hadden we er alle vertrouwen in. EN JA HOOR WE WONNEN 20 BIER!! De avond kreeg een andere wending dan verwacht en vroeg op de motor zat er niet meer in. Half dronken kwam Rutger de wc's binnen en schrok zich een hoedje. Hij zag niet alleen dubbel hij zag het hele restaurant terwijl hij z'n rits open deed. Wat bleek, je kon vanuit de wc's het restaurant inkijken maar niet andersom. Je stond dus letterlijk een halve meter achter mensen die aan het eten waren.