Battambang --> Pursat --> Pra Moy

Omdat we na 1 middag in Battambang niet veel spectaculairs meer verwachten reizen we door.

In Pursat aangekomen blijkt dat hier nóg minder te doen is en we besluiten na een rondje te hebben gelopen te zoeken naar vervoer richting Koh Kong. Op deze vraag kregen we louter lachende reacties omdat men het kennelijk nogal een absurd plan vond om in 1 keer naar Koh Kong te reizen. We kwamen er al snel achter dat er helemaal geen vervoer is naar Koh Kong of ook maar iets daar in de buurt. We vonden 1 man die bereid was naar Pra Moy te rijden (halverwege). Toen we onze tassen op de achterbank wilden gooien bleek dat dat niet de bedoeling was omdat er maar liefst al 5 mensen in zaten! Na een vier uur durende autorit over zeer hobbelige zandwegen kwamen we aan in Pra Moy waar we eerst maar eens even een biertje hebben genomen. We hadden ons het vervoer, de wegen en het dorp Pra Moy toch iets anders voorgesteld.. we waren nu wel echt in de middle of nowhere beland.

Er kwamen in een smerig guest house met salamanders en kakkerlakken op de muren en een badkamer waar je niet schoner van wordt (verreweg het slechtste tot nu toe).

Het was goed om eens echt tussen de lokale bevolking te zitten maar we wilden niet te lang blijven en zijn gaan zoeken naar vervoer richting Koh Kong. Uiteraard waren ook hier geen vaste verbindingen dus waren we aangewezen op de lokale bevolking. De enige Engels sprekende man in de provincie wilde ons wel brengen maar vroeg hiervoor maar liefst 150 dollar. In eerste instantie vonden we dit belachelijk maar hier moesten we later op terugkomen, hierover meer in het volgende verslag. Hij had ook nog een tweede optie: voor 15 dollar pp in de bak van een pick up truck. Zo gezegd zo gedaan, to be continued...